Ο Ignaz Semmelweis ήταν ένας Ούγγρος ιατρός που εργαζόταν στο μαιευτήριο της Βιέννης, στα μέσα του 19ου αιώνα. Ο Semmelweis παρατήρησε ότι ο πυρετός της λοχείας ήταν μεταδοτικός. Όταν οι ιατροί και οι φοιτητές έκαναν έρευνες και μάθημα σε πτώματα και μετά εξέταζαν γυναίκες που είχαν μόλις γεννήσει, οι γυναίκες αυτές εμφάνιζαν λοίμωξη που προκαλεί αυτό που σήμερα ονομάζουμε επιλόχειο πυρετό. Σκεφτείτε ότι τότε οι εξετάσεις και οι χειρουργικές επεμβάσεις γίνονταν με γυμνά χέρια και δεν υπήρχαν γάντια. Αυτό γινόταν γιατί η ύπαρξη των μικροβίων ήταν ακόμα άγνωστη. Επειδή μάλιστα η θεωρία των βακτηριδίων δεν ήταν γνωστή μέχρι τότε, έλεγε ότι οι λεχωίδες μολύνονται από «πτωματικά μόρια». Ο Semmelweis υποστήριξε ότι οι γιατροί του μαιευτηρίου που χρησιμοποιούν πτώματα για να κάνουν μάθημα στους φοιτητές ιατρικής πρέπει να αποστειρώσουν μετά τα χέρια τους. Είχε μάλιστα προτείνει και ένα διάλυμα με χυμό λεμονιού με χλώριο για αυτό το σκοπό.
Στην κλινική που εργαζόταν και εφαρμόστηκε το πλύσιμο των χεριών, οι θάνατοι από επιλόχειο πυρετό μειώθηκαν κατά 90% μέσα σε λιγότερο από 6 μήνες. Παρά την θεαματική βελτίωση, ο Semmelweis δεν μπορούσε να αποδείξει γιατί γινόταν αυτό.
Πολλοί από τους ιατρούς της εποχής του αντέδρασαν έντονα και απέρριψαν την θεωρία του γιατί θεώρησαν προσβολή την απαίτηση του να πλένουν τα χέρια τους και επειδή έτσι τους θεωρούσε «ακάθαρτους». Αφού εκδιώχθηκε από το νοσοκομείο της Βιέννης, αναζήτησε δουλειά στη Βουδαπέστη όπου και εκεί συνάντησε σημαντικές δυσκολίες. Εφάρμοζε όμως και εκεί την τακτική του πλυσίματος των χεριών και έφερε θεαματικά αποτελέσματα, προστατεύοντας τη ζωή χιλιάδων λεχωίδων.
Ο Semmelweis προσπάθησε να υποστηρίξει την ιδέα του, που πίστευε ότι θα έσωζε τη ζωή σε χιλιάδες γυναίκες, και έστελνε καυστικές «ανοιχτές» επιστολές σε όλους όσους τον απέρριπταν. Ονόμαζε «ανεύθυνους δολοφόνους» τους πιο γνωστούς μαιευτήρες της εποχής του που απέρριπταν τις ιδέες του και πιθανά έπεσε σε κατάθλιψη, ενώ το θέμα του επιλόχειου πυρετού είχε γίνει εμμονή. Το πάθος του για την θεωρία του, η επιμονή του για να την υποστήριξη και η θυελλώδης αντίδραση του όταν τον απέρριπταν έδωσαν την αφορμή στο τέλος να θεωρηθεί ψυχοπαθής και τον έκλεισαν με τη βία μέσα σε ψυχιατρική κλινική. Εκεί ο Semmelweis πέθανε μόλις 2 εβδομάδες αργότερα, μετά από άγριο ξυλοδαρμό από τους φύλακες του.
Λίγο καιρό μετά, η ανακάλυψη των μικροβίων δικαίωσε τη θεωρία του Ούγγρου ιατρού, που έσωσε τη ζωή σε εκατομμύρια γυναικών που έχουν γεννήσει και που σήμερα θεωρείται αυτονόητη καθημερινή πρακτική σε όλα τα μαιευτήρια.
