Η λέπρα (ή νόσος του Hansen) είναι μια χρόνια ασθένεια που κυρίως δημιουργεί προβλήματα στο δέρμα και στα περιφερικά νεύρα. Από τα παλιά χρόνια, οι ασθενείς απομονώνονταν από την κοινωνία. Για παράδειγμα, όσοι ήταν λεπροί απαγορεύονταν να παντρευτούν, ενώ όσοι ήταν ήδη παντρεμένοι μπορούσαν να πάρουν διαζύγιο. Επίσης, οι γονείς χωρίζονταν από τα παιδιά τους και απομονώνονταν σε κλειστούς χώρους. Ευτυχώς στις ημέρες μας, η λέπρα είναι σπάνια νόσος στην Ευρώπη. Εξάλλου με την εφαρμογή νεότερων φαρμάκων οι ασθενείς θεραπεύτηκαν και η νόσος έπαψε να προβληματίζει και να τρομάζει την κοινωνία.
Για την ευαισθητοποίηση της διεθνούς κοινότητας ορίστηκε η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Λέπρας να είναι κάθε χρόνο την τελευταία Κυριακή του Ιανουαρίου με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ένωσης κατά της Λέπρας (ILEP) και υπό την αιγίδα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.
Λέπρα και εγκυμοσύνη
Οι γυναίκες έχουν τετραπλάσιες πιθανότητες συγκριτικά με τους άντρες, για να εμφανίσουν τη νόσο. Όταν όμως η γυναίκα έχει μολυνθεί, μπορεί να εμφανίσει έξαρση ή επανεμφάνιση της ασθένειας, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, γεγονός που ευτυχώς εμφανίζεται σπάνια. Χωρίς θεραπεία μπορεί να προκαλέσει μόνιμες βλάβες στο δέρμα, νεύρα, μάτια, χέρια και πόδια. Για αυτό το λόγο, είναι σημαντικό να αντιμετωπιστεί γρήγορα και σωστά κατά την εγκυμοσύνη.
Οι ορμονικές αλλαγές στην εγκυμοσύνη μπορεί να μεταβάλει την ισορροπία του ανοσοποιητικού συστήματος. Έτσι, η εμφάνιση της λέπρας σε θεραπευμένους ασθενείς ή ακόμα και η μόλυνση για πρώτη φορά, είναι συχνότερες κατά την εγκυμοσύνη και κυρίως κατά το τρίτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης και συνεχίζεται μέχρι και μετά τον τοκετό, κατά τη γαλουχία.
Οι βλάβες των νεύρων καταλήγουν σε παράλυση και αναισθησία, η οποία καταλήγει σε ανικανότητα και αναπηρία. Για να αποφύγει η γυναίκα τις συνέπειες χρειάζεται άμεση θεραπεία. Η εγκυμοσύνη είναι ένας σημαντικός εκλυτικός παράγοντας. Περίπου το 50% των γυναικών που θα εμφανίσουν τη νόσο κατά την εγκυμοσύνη, θα εμφανίσουν και νέες νευρικές βλάβες.
Η νόσος μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη και την υγεία του μωρού. Συχνότερη επιπλοκή είναι το χαμηλό βάρος γέννησης του νεογνού, εξαιτίας το μικρού πλακούντα και της περιορισμένης τροφοδοσίας του εμβρύου με αίμα από τη μητέρα του. Το 20% των παιδιών που γεννήθηκαν από λεπρές μητέρες, θα αναπτύξουν τη νόσο μέχρι την εφηβεία. Τα νεογνά των γυναικών με λέπρα δυσκολεύτηκαν να πάρουν τις πρώτες τους ανάσες μετά τη γέννηση τους και περίπου 10% περισσότερα μωρά πέθαναν μέσα στα 2 πρώτα χρόνια της ζωής τους. Η νόσος αυτοπεριορίζεται στις νεαρές ασθενείς. Όσες θεραπεύονται πρέπει να παρακολουθούνται για πάρα πολύ καιρό, σε ετήσια βάση, καθώς η επανεμφάνιση της νόσου είναι συχνή.
Συμπερασματικά, η λέπρα (ή νόσος του Hansen) είναι μια πάθηση που υπάρχει από παλιά. Αν και με την ανακάλυψη των κατάλληλων φαρμάκων, έπαψε να αποτελεί φόβο για την κοινωνία, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί με τη σωστή διάγνωση και γρήγορη αντιμετώπιση κατά την εγκυμοσύνη, που διευκολύνει και πυροδοτεί την εμφάνιση της, με δυσάρεστες ή και απειλητικές επιπτώσεις.