Σχεδόν όλα τα γυναικολογικά προβλήματα που εμφανίζονται στις ενήλικες γυναίκες, μπορούν να εμφανιστούν και στην παιδική ηλικία.
Στα νεογνά, ακόμα και από τη στιγμή της γέννησης ενός κοριτσιού, μπορεί να είναι προφανείς κάποιες σπάνιες ανωμαλίες στα γεννητικά όργανα.
Στα βρέφη και στα μικρά κορίτσια, η συχνότερη παιδογυναικολογική πάθηση είναι οι αιδοιοκολπίτιδες. Η ανωριμότητα των γεννητικών οργάνων κάνει τα μικρά κορίτσια ευάλωτα στις μολύνσεις. Η κακή υγιεινή στην τουαλέτα, η τοποθέτηση των χεριών στα γεννητικά όργανα, η χρήση πάνας και άλλα, προδιαθέτουν για κολπίτιδες. Τα συμπτώματα είναι τα αυξημένα κολπικά υγρά, άσχημη οσμή στα γεννητικά όργανα, ερεθισμός, πόνος ερυθρότητα, φαγούρα και άλλα. Η διάγνωση πρέπει να γίνεται μόνο μετά από καλλιέργεια κολπικού υγρού και όχι τυχαία. Έτσι θα ξέρουμε σίγουρα αν υπάρχει μικρόβιο, ποιο μικρόβιο είναι και με βάση το αντιβιόγραμμα θα ξέρουμε ποιο είναι το καταλληλότερο αντιβιοτικό για το συγκεκριμένο μικρόβιο που έχει το συγκεκριμένο παιδί. Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνουμε αποτελεσματική αντιμετώπιση, στοχευμένη θεραπεία, χωρίς να ταλαιπωρούμε γονείς και παιδί με αποτυχημένες θεραπευτικές ενέργεις. Άλλο σημαντικό πρόβλημα στα παιδιά είναι η πρώιμη ήβη ή πιο γνωστή ως «πρώιμη εφηβεία». Η ανάπτυξη του μαστού ή της τρίχωσης των γεννητικών οργάνων σε πάρα πολύ μικρή ηλικία είναι το βασικό σύμπτωμα που θα πρέπει να κινητοποιήσει τους γονείς. Κάποιες φορές εμφανίζεται περίοδος σε πολύ μικρά κορίτσια. Η διάγνωση πρέπει να είναι γρήγορη και η αντιμετώπιση πρέπει να είναι αποτελεσματική. Έτσι θα προλάβουμε να σταματήσουμε την πρώιμη δράση των ορμονών και να αποφύγουμε τις επιπτώσεις τους. Το βασικότερο πρόβλημα είναι ότι τα παιδιά αυτά θα παραμείνουν κοντά σε ανάστημα, πολύ χαμηλότερο από όσο θα μπορούσαν δυνητικά να φτάσουν.
Όταν η περίοδος ξεκινήσει, τότε τα σημαντικότερα προβλήματα είναι οι αιμορραγίες, που διαρκούν πολλές ημέρες ή μπορεί να έχουν μεγάλη ποσότητα. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να γίνουν ακόμα και απειλητικές για το μικρό κορίτσι. Η αντιμετώπιση εξαρτάται από την ποσότητα του αίματος που έχει χαθεί. Πρέπει να βρούμε την αιτία και να την αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά αλλά και να αναπληρώσουμε το αίμα που χάθηκε.
Σε λίγο μεγαλύτερη ηλικία εμφανίζονται οι διαταραχές του κύκλου και της περιόδου. Οι πολυκυστικές ωοθήκες είναι ένα σχετικά συχνό πρόβλημα και πρέπει να εφαρμόζουμε τα σωστά κριτήρια, υπό τις κατάλληλες συνθήκες και όχι επιπόλαια για τη διάγνωσή του, έτσι ώστε να επιτύχουμε και την ορθή αντιμετώπισή του. Κύστες στην ωοθήκη μπορεί να είναι επίσης συχνές και αντιμετωπίζονται από εξειδικευμένο Παιδογυναικολόγο. Η αντιμετώπιση πρέπει να είναι συντηρητική και να προστατεύεται η μελλοντική γονιμότητα της νεαρής κοπέλας. Οι πόνοι περιόδου είναι το πιο συχνό γυναικολογικό πρόβλημα στην εφηβεία και το συχνότερο αίτιο απουσίας από το σχολείο.
Σε ακόμα μεγαλύτερη ηλικία, οι έφηβες εκτός από διαταραχές περιόδου, έχουν να αντιμετωπίσουν τα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα και τις ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες. Η έλλειψη σωστής πληροφόρησης και η ανωριμότητα στη σεξουαλική συμπεριφορά έχει ως αποτέλεσμα τις κολπίτιδες, τις λοιμώξεις από επικίνδυνους ιούς ή την αύξηση των ανεπιθύμητων κυήσεων που καταλήγουν σε πάρα πολύ μεγάλο ποσοστό σε έκτρωση. Η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση πρέπει να γίνεται από σχετικά μικρή ηλικία ώστε το νεαρό κορίτσι να γνωρίζει τους κινδύνους και να έχει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για τον τρόπο που θα προστατέψει την υγεία της. Η έκτρωση είναι μια διαδικασία διακοπής της ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης που πρέπει να γίνεται με ιδιαίτερη προσοχή, ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος για τη γονιμότητα της νεαρής κοπέλας. Έτσι θα μπορεί να αποκτήσει οικογένεια και παιδιά, όποτε αυτή το αποφασίσει.
Σε κάθε περίπτωση, η αντιμετώπιση των γυναικολογικών προβλημάτων σε παιδιά και έφηβες πρέπει να γίνεται από εξειδικευμένο Παιδογυναικολόγο. Είναι απαραίτητο να αντιμετωπίσουμε αυτά τα προβλήματα με ευαισθησία, ιδιαίτερη προσέγγιση και προσοχή. Αυτό απαιτεί ειδικές γνώσεις και εμπειρία. Έτσι δεν θα τραυματιστεί ψυχικά το νεαρό κορίτσι και θα προστατεύσουμε τη γυναικολογική υγεία του όσο το δυνατό περισσότερο.